และแล้ว ประมาณเที่ยงกว่า 14 ชีวิต (ตั้งแต่ 6 ขวบ – 51 ขวบ) พร้อมขึ้นเรือ ด้วยความเร็วของ Speed boat เราถึงเกาะ เหลาเหลียงภายใน 35 นาที หลายคน ไม่คุ้นชื่อเหลาเหลียงเลย แม้กระทั่งคนตรังเอง เกาะเหลาเหลียงเป็น 1 ในหมู่เกาะเภตรา แต่ ไหนแต่ไรมา เป็นที่กล่าวขานกันว่า “ดุมากก… ….” เรือไหนโผล่มา โดนยิงทิ้ง เพราะที่นั่นเป็น เกาะสัมปทานรังนก เป็นเกาะปิด ไม่อนุญาต ให้ เรือเข้าจอด จนกระทั่งเมื่อประมาณ เดือน พ.ย.2546 หลายคนเริ่มรู้จัก เกาะเหลาเหลียง จาก งาน มหกรรม การท่องเที่ยว แม้แต่ครอบ ครัวของเรา แต่ขนาดเปิดเกาะ แล้วนะคะ เรือทุก ลำที่เข้าไปจะต้องมีธง เฉพาะ เกาะ เท่านั้น ค่ะ

วันที่สอง ตื่นไม่เช้ามากนัก เพราะไม่ได้ดูพระอาทิตย์ขึ้น เริ่มอาหารเช้า เป็นข้าวต้ม ริมทะเล (ตักมากินที่ริมทะเล) พอเสร็จเด็กๆ เริ่มมองหากิจกรรม จนกระทั่ง โอ้โห! ปลาอะไรนั่นๆๆๆๆ ฝูงใหญ่มากๆ ดำมืดไปหมด เร็วๆ ขนมปัง ไหนๆ สน็อกเกิ้ลล่ะ ชุดว่ายน้ำล่ะ ตามปลาฝูงนั้นเลย เยอะมากๆเลยค่ะแต่จำชื่อปลาไม่ได้เร็วๆๆๆ ทุกคน รีบลงน้ำ น้ำลงมากๆเลย เดินสบายมากนะคะ แต่อย่าเดินล่ะ ปะการัง จะตายหมด ทุกคน ลอยตัวเริ่มดำน้ำ แล้วก็จะมีแต่เสียงอุทาน โอ้โห ตรงนี้ Nemo เป็นฝูงเลย มี..Powder blue ด้วย (ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้า) เฮ้ย ตรงนี้ ปะการัง หลายสีเลย ปลาโนรี เฮ้ยๆ นั่นม้าน้ำนี่หว่า และที่ตื่นเต้น ที่สุดเห็นจะเป็น เฮ้ย นั่น กุ้งมังกร ไหนๆ ดูหน่อย หลาย คนโผ ไปทันที เห็นหนวดมันโผล่ออกมาด้วย ทุกคนบอกว่าคุ้มแล้ว..เกาะเหลาเหลียง

แต่ความตื่นเต้นยังไม่หมดเท่านั้น จะได้ ไปเที่ยว เกาะต่างๆ อีก เรือที่ พาเรา ไปเป็น เรือหางยาว ลงลำละ 7 คนเท่านั้น เพื่อ ความปลอดภัย มีไกด์ นำไปด้วย เกาะแรก ดำผุด ดำว่าย ดูปลา และ ปะการัง ก็คือ เกาะตะเกียง สวยมาก แต่เสียดาย น้ำ ไม่ ค่อย นิ่งเลย และที่สำคัญ โดน ตัวแมง ต่อย จนเป็นตุ่มแดง เจ็บจี๊ดๆ จนต้อง รีบ ขึ้น เรือ

(คำอธิบาย..มันเป็นแพลงตอนชนิดนึง ซึ่ง จะมีในบริเวณ แหล่งความอุดม สมบูรณ์) ทำให้เราคันเฉยๆ แต่ปรากฎว่า หลายคนแพ้ จนมีแผล เป็นตุ่ม และเป็น ผื่นเต็มตัว ดูน่ากลัว มาก ต้องกินยาแก้แพ้ และทายาค่ะ เกาะเภตรา คือเกาะ ที่เราต้อง ขึ้น ไปทานข้าวกัน แต่ผลปรากฎว่า คลื่นแรงขึ้น เกาะไม่ได้ ในที่สุด ต้องกินข้าวกันบนเรือ กินเสร็จว่ายน้ำต่อ จนได้ที่ ไปเกาะที่สาม คือ เกาะเหลาเหลียงพี่ ทำไมถึงต้องเป็นพี่ เพราะเกาะ ที่เราไปพักนั้น เป็นเกาะเหลาเหลียงน้องค่ะ เราได้เจอ ปลาดาว ขนาดยักษ์ ขึ้นมาเกยตื้น ถ่ายรูปไว้ด้วยนะ ที่นี่มีแต่ชายหาด เพื่อเตรียมตัว กลับที่พัก ไกด์บอกว่าให้รีบกลับ เพราะคลื่นเริ่มแรงแล้ว และก็แรงจริงๆด้วย พอไปถึงที่เกาะ เรือเข้าไม่ได้ ต้องว่ายน้ำเข้าไป พอกลับมาถึงที่พัก เด็กๆ ก็ว่ายน้ำเล่น กันต่อ...

ส่วนเรา อาบน้ำ เตรียมตัวเพื่อบุฟเฟ่ต์อาหารทะเลค่ะ หลังจากนั้น เด็กๆก็มาบอกว่า เดี๋ยวพี่ Staff จะพาพวกเราไปดูปูแม่ไก่นะคะ เลยพลอยเด็กๆไปด้วยกันหลายคน ปูแม่ไก่เป็นปูที่ปีนต้นไม้ได้ ปีนเขาได้ แต่ว่ายน้ำไม่ได้ มันมีเสียงร้องเหมือนไก่ด้วย ก้ามใหญ่มาก ถ้าโดนหนีบแล้วจะไม่ ปล่อยเลย  คืนนั้นพวกเรา ได้เห็นดาวเต่า กันด้วย ตื่นเต้นหลายอย่าง เลยล่ะ แล้วเข้านอนดีกว่า
      วันที่สาม เตรียมตัวกลับ แต่ก่อนกลับ ขอว่ายน้ำกันก่อน โอ้โห กันอีกหลายครั้ง จนพี่สาว แสนดี ต้องไปบอก ทีม Staff ให้กั้นเชือกไว้รอบๆ ปะการังอ่อน ดีกว่า ให้นักท่องเที่ยว ได้ลอยตัว ดูไปเรื่อยๆไม่งั้นเสียดายปะการัง อีกไม่นาน ถ้าโดน เหยียบมากๆ เข้ามันต้องตายหมด น่าเสียดาย มาก